Geçmişin kültürel ayak izinin geleceğe aktarılması, sosyal ve kültürel toplumsal birikimin sürekliliğinin sağlanması tarihi yapıların korunması ile mümkün olmaktadır. Bu yapıların korunarak mirasın geleceğe aktarılması ile sosyokültürel sürdürülebilirliğin devamlılığı, toplumda geçmiş kültür bilinci oluşturulması ve kentsel kimliğin korunması sağlanmış olur. Anıt eserlerinin Selçuklu Dönemine tarihlendiği Kırşehir kentinde 20. yy. başlarına tarihlenen konak yapıları yer almaktadır. Belli bir doku oluşturmayan konaklardan bazıları günümüzde özgününden farklı işlevlerle korunarak kullanılmaya devam etmektedir. Çalışmanın konusu olarak seçilen, özgün ya da özgünden farklı işlevle kullanılmaya devam eden konaklar farklı tarihlerde geçirdikleri koruma çalışmaları ile müze, kafe/restoran ve Ahilik Araştırma Merkezi olarak dönüştürülmüştür. Bu çalışma ile işlevsel olarak dönüştürülen konakların kent kimliğine, sosyokültürel devamlılığın sağlanmasına ve kullanıcıya sağladığı katkı, rastgele seçilen kullanıcı grubuna yapılan anket ile belirlenmeye çalışılmıştır. Anket sorularında kullanıcıların yapıları kullanma durum ve sıklıkları belirlenerek gerçekleştirilen işlevsel dönüşümün kullanıcı ve yapı arasındaki ilişkiye sağladığı katkı belirlenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, günümüz kullanım koşullarına uygun işlevlerle dönüştürülen tarihi eser yapıların korunma ve yaşatılma düzeyinin arttığı belirlenmiştir. Kentin sosyokültürel değerlerinin devamını sağlamakta etkin olan yapıların sürdürülebilirliğinin işlevsel dönüşümle sağlanmış olması kentin kültürel ayak izinin kuşaklara aktarılmasında etkili önemli uygulamalardır.
The continuity of sociocultural sustainability, the creation of awareness of the past culture in the society and the preservation of urban identity are ensured through preservation of historical structures and transfer of the heritage to the future. In Kırşehir, the monuments are dated to the Seljuk Period and the mansions are dated to the beginning of the 20th century. The chosen mansions within the scope of this study have been transformed into museums, cafes/restaurants and Ahi Research Center with the preservation works they have undergone on different dates. With this study, the contribution of the refunctioned mansions to the urban identity and the user was attempted to be determined by a questionnaire conducted to a randomly selected user group. In this context, it has been determined that the level of protection and survival of historical monuments, which have been transformed with functions suitable for today's usage conditions, has increased. The sustainability of the buildings, which are effective in ensuring the continuation of the socioultural values of the city, through functional transformation are important practices that are effective in transferring the cultural footprint of the city to generations.
