Akademik Veri Yönetim Sistemi
Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, cilt.12, sa.1, ss.14-19, 2025 (Scopus, TRDizin)
Amaç: Bu çalışmada kenevir lifinin diş hekimliğinde protez yapımında en sık kullanılan ısıyla polimerize olan kaide materyali polimetil metakrilata (PMMA) ilave edilmesinin protezin kırılma dayanımı, akrilik dişe bağlantısı ve su emilimi üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada; işlem görmemiş ham kenevir lif ilave edilen PMMA (grup-A), lignin ve pektin uzaklaştırılmış (kimyasal ön işlem görmüş) kenevir lifi ilave edilen PMMA (grup-B) ve lif ilave edilmeyen PMMA (grup-C) olmak üzere üç ana çalışma grubu oluşturulmuştur. PMMA’ya kenevir lif ilavesinin akrilik diş materyaline bağlantıyı nasıl etkilediğini değerlendirmek için makaslama testi yapılmıştır. Kaide materyalinin kırılma dayanımını ölçmek için 3 nokta bükme testi uygulanmıştır. PMMA’ya kenevir lif ilavesinin su emilimi üzerindeki etkisi değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma grupları arasında makaslama testi ortalama değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p=0,122). Çalışma grupları arasında 3 nokta bükme testi ortalama değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p=0,140). Bu çalışmada ham ve kimyasal işlem görmüş kenevir lifi ilavesinin akrilik kaide materyalinin su emilimini istatistiksel olarak anlamlı derecede azalttığı tespit edilmiştir (p<0,001). Sonuçlar: Dental protez yapımında kaide materyali olarak kullanılan PMMA’ya kenevir lifinin iki farklı formda (saf ve işlem görmüş) ilavesinin kaide materyalinin su emilimini azalttığı görülmüştür. Kenevir lif ilavesinin kaidenin akrilik dişe bağlantısı ve kırılma dayanımı üzerine anlamlı etkisi bulunmadığı tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Dental protez, Kenevir, PMMA
Background: In this study, it was aimed to evaluate the effect of adding hemp fiber to polymethyl methacrylate (PMMA), the most commonly used heat-polymerized base material for dental prosthesis, on the fracture strength of the denture, its connection to the acrylic tooth and water absorption. Methods: Three main working groups were formed in this study: PMMA (group-A) with the addition of raw hemp fiber, PMMA (group-B) with the addition of lignin and pectin removed hemp fiber, and PMMA without added fiber (group-C). Shear bond strength test was performed to evaluate how the addition of hemp fiber to PMMA affects the connection to the acrylic tooth. Three-point bending test was applied to measure the breaking strength of the base material. The effect of adding hemp fiber to PMMA on water absorption was evaluated. Results: There was no statistically significant difference between the study groups in terms of shear bond strength test mean values (p=0.122). There was no statistically significant difference between the study groups in terms of three-point bending test mean values (p=0.140). In this study, it was determined that the addition of raw and chemically treated hemp fiber significantly reduced the water absorption of the acrylic base material (p<0.001). Conclusions: It has been observed that the addition of hemp fiber in two different forms (raw and processed) to the PMMA reduces the water absorption of this material. It was determined that the addition of hemp fiber did not have a significant effect on the connection of the base to the acrylic tooth and its fracture strength.
Keywords: Denture prosthesis, Hemp, PMMA