Research Information System
Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, vol.7, no.2, pp.48-63, 2018 (Peer-Reviewed Journal)
Amaç: Çalışmada, hemşirelik bölümünde okuyan kız öğrencilerin yeme tutumları, beden algısı, benlik saygısı ve
ilişkili etmenlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmanın evrenini Nevşehir Hacı Bektaş Veli
Üniversitesi Hemşirelik bölümü kız öğrencileri oluşturmuş (N=324) ve çalışma 181 kişi ile tamamlanmıştır.
Öğrencilere Tanıtıcı Bilgi Formu, Yeme Tutumu Testi, Beden Algısı Ölçeği, Benlik Saygısı Ölçeği uygulanmış
ve bireylerin beyanlarına göre alınan boy ve ağırlık bilgileri ile Beden Kitle İndeksleri hesaplanmıştır. Bulgular:
Bedenini normal algılayan öğrencilerde yeme bozukluğu %14.3 iken aşırı kilolu algılayan öğrencilerde bu risk
%83.3’e çıkmaktadır. Çalışmada öğrencilerin %24.3’ünde yeme bozukluğu, %30.9’unda düşük beden algısı
olduğu, %10.5’inde ise düşük benlik saygısı olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin beden kitle indeksi ile beden algısı,
günlük aktivite durumu ile yeme bozukluğu ve beden algısı, sigara ve alkol kullanma ile yeme bozukluğu
arasındaki farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Öğrencilerin kilo verme yöntemleri ile yeme bozukluğu
arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Benlik saygısı ölçeği ile zayıflama ilacı kullanma
arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Çalışmada, anne baba eğitim düzeyi ile yeme
bozukluğu arasında ilişki istatistiksel olarak anlamlı ve anne babaların eğitim durumu yükseldikçe öğrencilerde
yeme bozuklukları görülme sıklığının arttığı bulunmuştur. Sonuç: Çalışmada öğrencilerin; anne- baba eğitim
düzeyi, sigara-alkol kullanma, günlük aktivite ve kilo verme yöntemi uygulama durumları ile yeme bozukluğu
arasında; günlük aktivite, ağırlığı ile ilgili düşünce ve bitkisel yöntem kullanma ile beden algısı arasında;
zayıflamak için ilaç kullanma ile benlik saygısı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu sonucuna
varılmıştır.