Amaç: İlaç salınımlı stentlerin kullanımı ve stent teknolojilerindeki ilerlemeler restenoz oranlarını önemli ölçüde azaltmış olsa da, stent restenozu (SR) ile başa çıkma hala önemli bir klinik zorluktur. Bu çalışmada, stabil anjina pektorisli hastalarda HALP (Hemoglobin, albümin, lenfosit ve trambosit) skoru ile stent resteno- zu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamıza Ocak 2020 ile Ocak 2024 tarihleri arasında akut koroner sendrom veya stabil anjina nedeniyle hastaneye başvuran ve başarılı bir şekilde stent implantasyonu yapılan, ardından takip eden bir yıl içerisinde stabil anjina sebebiyle tekrar koroner anjiyografi olan toplam 390 hasta retros- pektif olarak dahil edildi. Çalışma grubu, stent restenozu olanlar (n:132) ve restenoz olmayanlar (n:258) ola- rak iki farklı gruba ayrıldı. HALP skoru (Hemoglobin x Albümin x Lenfosit) / (Trombosit) formülü kullanılarak hesaplandı. Bulgular: Restenozu (+) olan grupta HALP skoru daha düşük bulundu (0,42 ± 0,21 vs 0,56 ± 0,28, p<0,001). ROC eğrisi analizinde, 809’un üzerindeki HALP skoru değerleri %60,3 duyarlılık ve %64,5 özgüllük ile res- tenozu öngördü. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde, stent çapı (Odds Oranı: 0,462, Güven Aralığı %95: 0,278-0,767, p=0,003), diabetes mellitus (Odds Oranı: 1,750, Güven Aralığı %95: 1,109-2,760, p=0,016) ve HALP skoru (Odds Oranı: 0,113, Güven Aralığı %95: 0,042-0,302, p<0,001) stent restenozunun bağımsız belirleyicileri olarak bulundu. Sonuç: Çalışmada, bir inflamasyon belirteci olan ve kolaylıkla hesaplanabilen HALP skorunun stent resteno- zunun bağımsız bir belirleyicisi olduğu tespit edildi. Ancak, bu basit ve tekrarlanabilir parametrenin SR pa- togenezindeki kesin etkisini belirlemek için daha geniş ölçekli prospektif araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Objective: Although restenosis rates have significantly reduced with the use of drug-eluting stents and ad- vances in stent technologies, coping with stent restenosis (SR) remains a significant clinical challenge. The aim of this study was to evaluate the relationship between HALP (Hemoglobin, albumin, lymphocytes, pla- telets) score and stent restenosis in patients with stable angina pectoris. Material and Methods: The study retrospectively examined a total of 390 patients who were presented to the hospital with acute coronary syndrome or stable angina between January 2020 and January 2024 and underwent successful stent implantation, and subsequently underwent repeat coronary angiography due to stable angina within one year. The study group was divided into two different groups: those with stent restenosis (n:132) and those without restenosis (n:258). HALP score was calculated using the formula (He- moglobin x Albumin x Lymphocyte) / (Platelet). Results: HALP score was found to be lower in the group with restenosis (+) (0.42 ± 0.21 vs 0.56 ± 0.28, p<0.001). About curve analysis of the receiver-operating characteristic (ROC), HALP score values above 809 predicted restenosis with 60.3% sensitivity and 64.5% specificity. As for the analysis based on the multiva- riate logistic regression, stent diameter (Odds Ratio (OR): 0.462, Confidence Interval (CI) 95%: 0.278-0.767, p=0.003), diabetes mellitus (OR: 1.750, CI 95%: 1.109-2.760, p=0.016), and HALP score (OR: 0.113, CI 95%: 0.042-0.302, p<0.001) were found to be independent predictors of stent restenosis. Conclusion: The study has revealed that HALP score, which is a marker of inflammation and can be easily calculated, is an independent predictor of stent restenosis. However, larger-scale prospective studies are needed to determine the exact effect of this simple and reproducible parameter on the pathogenesis of SR.
