11th International Congress On Global Practice Of Multidisciplinary Scientific Studies-XI, Munich, Almanya, 13 - 17 Ekim 2025, ss.129-130, (Özet Bildiri)
Bu araştırma, torun sevgisinin
yaşlı bireylerin psikolojik iyi olma halleri üzerindeki etkilerini inceleyen
karma yöntemli bir çalışmadır. Literatürde aile bağları ve kuşaklar arası
ilişkilerin ruhsal sağlıkla bağlantısı sıklıkla gösterilse de
büyükanne/büyükbaba–torun etkileşiminin özgün katkısına odaklanan araştırmalar
sınırlıdır. Bu çalışma, torun sevgisinin yaşam doyumu, yalnızlık algısı ve
stresle başa çıkma becerileri üzerindeki etkilerini inceleyerek alandaki bilgi
boşluğunu doldurmayı amaçlamaktadır. Araştırmada karma yöntem yaklaşımı
benimsenmiştir. Nicel kısımda yaşlı bireylerin psikolojik iyi olma halleri
Ryff’in Psikolojik İyi Oluş Ölçeği ile; torun sevgisi ise uyarlanmış bir
ölçekle değerlendirilecektir. Nitel kısımda ise yarı yapılandırılmış görüşmeler
aracılığıyla, ilişkilerin sıklığı ve niteliğine dair derinlemesine veriler
toplanacaktır. Kodlamada bağımsız iki araştırmacı tarafından çift kodlama
yapılacak, elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenecektir. Nicel
veriler SPSS programı üzerinden t-testi ve ANOVA ile analiz edilerek torun
sevgisinin psikolojik göstergelerle ilişkisi değerlendirilecektir. Örneklemin
sosyo-demografik açıdan çeşitlendirilmesi, yöntemsel üçleme ve etik kurallara
uygun veri toplama süreci, çalışmanın güvenilirliğini artıracaktır. Çalışma;
literatür taraması, örneklem seçimi, veri toplama, analiz ve raporlama
aşamalarını kapsayan iş paketleriyle yürütülmektedir. Elde edilecek bulguların
akademik literatüre katkı sağlamasının yanı sıra, yaşlı bireylerin ruhsal
sağlıklarını destekleyecek sosyal hizmet programları ve politika önerilerinin
geliştirilmesine rehberlik etmesi beklenmektedir. Ayrıca, kuşaklar arası
bağların güçlendirilmesine yönelik eğitim içeriklerinin tasarımında ve yaşlılık
çalışmalarında torun odaklı müdahale modellerinin geliştirilmesinde kanıt
temelli bir zemin oluşturması da öngörülmektedir.
This
study examines the impact of grandchild affection on the psychological
well-being of elderly individuals through a mixed-methods design. While the
relationship between family ties, intergenerational connections, and mental
health has been frequently demonstrated in the literature, studies specifically
focusing on the unique contribution of grandparent–grandchild interactions
remain limited. By analyzing the influence of grandchild affection on life
satisfaction, perceptions of loneliness, and coping skills, this study aims to
address an important gap in the field. A mixed-methods approach has been
adopted. In the quantitative phase, elderly individuals’ psychological
well-being will be measured using Ryff’s Psychological Well-Being Scale, while
grandchild affection will be assessed with an adapted instrument. In the
qualitative phase, semi-structured interviews will be conducted to obtain
in-depth data on the frequency, quality, and perceived outcomes of these
relationships. Independent double coding will be performed to ensure
reliability, and qualitative data will be analyzed using content analysis.
Quantitative data will be processed with SPSS, employing statistical tests such
as t-tests and ANOVA to evaluate associations between grandchild affection and
indicators of psychological well-being. Ensuring socio-demographic diversity in
the sample, applying methodological triangulation, and following ethical
procedures such as informed consent are expected to enhance the validity and
reliability of the findings. The research process includes literature review,
sample selection, data collection, analysis, and reporting. The study is
anticipated to contribute to the academic literature while also guiding the
development of social service programs and policy recommendations that support
the psychological well-being of elderly individuals. Furthermore, the findings
are expected to inform the design of educational content aimed at strengthening
intergenerational bonds and to provide an evidence-based foundation for the
development of grandchild-focused intervention models in gerontology.