Çevresel sürdürülebilirliğin örgütler açısından stratejik bir önceliğe dönüşmesi, bu hedeflere ulaşmada çalışan davranışlarını ve liderlik yaklaşımlarını önemli bir araştırma alanı haline getirmiştir. Bu çalışmada, çalışanların sürdürülebilir liderlik algılarının çevresel örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkisi ve bu ilişkide yeşil örgütsel davranışların aracılık rolü incelenmiştir. Kuramsal olarak çalışma Bandura’nın (1986) bireylerin sosyal gözleme dayalı davranış geliştirdiğini öne süren sosyal bilişsel öğrenme kuramı çerçevesinde yapılandırılmıştır. Araştırma kapsamında, İç Anadolu Bölgesi’nde faaliyet gösteren KOBİ’lerde çalışan 500 katılımcıdan anket yöntemiyle veri toplanmıştır. Elde edilen veriler, yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiştir. Bulgular, sürdürülebilir liderliğin yeşil örgütsel davranışlar ve çevresel vatandaşlık eğilimleri üzerinde önemli ve olumlu bir etkisi olduğunu göstermektedir. Ayrıca, yeşil örgütsel davranışlar bu etkiye kısmen aracılık etmektedir. Çalışma; sürdürülebilir liderlik, yeşil örgütsel davranışlar ve çevresel örgütsel vatandaşlık arasındaki etkileşimi bütüncül bir bakış açısıyla değerlendirerek alanyazına katkı sunmakta, yöneticiler için çevresel sorumluluğu teşvik eden sürdürülebilirlik odaklı bir yol haritası ortaya koymaktadır.
The transformation of environmental sustainability into a strategic priority for organizations has made employee behaviors and consequently, leadership approaches a significant area of research in achieving these goals. This study examines how employees’ perceptions of sustainable leadership influence their environmental organizational citizenship behaviors. It also explores the mediating role of green organizational behaviors in this relationship. Theoretically, the study is structured within the framework of Bandura’s social cognitive learning theory (1986), which posits that individuals develop behaviors through observing social models. The research was conducted through a survey administered to 500 employees working in SMEs operating in the Central Anatolia Region of Türkiye. The collected data were analyzed using structural equation modeling. The findings show that sustainable leadership has a significant and positive effect on both green organizational behaviors and environmental citizenship tendencies. Additionally, green organizational behaviors partially mediate this effect. The study offers a theoretical contribution by examining the interaction between sustainable leadership, green organizational behaviors, and environmental organizational citizenship from a holistic perspective. It also provides a sustainability-oriented roadmap for managers to promote environmental responsibility within organizations.
