Akademik Veri Yönetim Sistemi
(INCES) VII. International Science Culture and Education Congress, Antalya, Türkiye, 28 Nisan - 01 Mayıs 2024, ss.66
ÖZET
Araştırmanın amacı, beliren yetişkinlik dönemindeki
bireylerin yalnızlık düzeylerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenler açısından
farklılaşma gösterip göstermediğinin incelenmesidir. Araştırma, betimsel tarama
türlerinden, ilişkisel tarama modeline göre yapılandırılmıştır. Araştırma grubu,
18-25 yaş aralığında 406 (%82.5) kadın
ve 86 (%17.5) erkek olmak üzere toplam 492 üniversite öğrencisinden
oluşmaktadır. Araştırmaya 270 (%54.9) önlisans ve 222 (%45.1) lisans öğrencisi
katılmıştır. Araştırma grubunun yaş ortalaması 19.92’dir. Verilerin
toplanmasında; UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin
analizi ve yorumlanmasında; katılımcıların yalnızlık düzeylerinin cinsiyete ve
eğitim düzeyine göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için bağımsız
gruplar t testi yapılmıştır. Ayrıca yalnızlık düzeylerinin yaşa, birlikte
yaşanılan kişiye, anne-baba tutumuna ve anne-baba eğitim düzeyine göre
farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için tek yönlü varyans analizi
yapılmıştır. Bağımsız örneklemler t testi analiz sonucuna göre; beliren
yetişkinlerin yalnızlık puan ortalamalarının cinsiyete göre farklılaşmadığı
(p=.210); fakat eğitim düzeyine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı (p=.070)
görülmüştür. Tek yönlü varyans analizi sonuçlarına göre; beliren yetişkinlerin
yalnızlık puan ortalamaları yaş değişkenine (p=.112) ve anne eğitim düzeyine (p=.156) göre
farklılaşmamaktadır. Ancak, katılımcıların yalnızlık puan ortalamalarının
birlikte yaşanılan kişiye (p=.006), yetiştirilme sürecinde algılanan anne
tutumuna (p=.001), baba tutumuna
(p=.000) ve baba eğitim düzeyine (p=.008) göre anlamlı düzeyde farklılaştığı
görülmüştür. Elde edilen bulgular, literatüre
dayalı olarak tartışılmıştır.
Anahtar
Kelimeler: Yalnızlık, beliren yetişkinlik, cinsiyet, anne-baba
tutumu