İşletme Araştırmaları Dergisi, cilt.6, sa.1, ss.124-150, 2014 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma, finansal tablolarını Uluslararası Muhasebe Standartları / Uluslararası Finansal Raporlama Standartları ve dolayısıyla Türkiye Muhasebe Standartları / Türkiye Finansal Raporlama Standartları’na göre hazırlayan Borsa İstanbul Pay Piyasası’na kayıtlı şirketlerde yönetimin uzun vadeli finansal olmayan varlıkları gerçeğe uygun değeri ile raporlama kararının belirleyicilerini araştırmaktadır. Çalışmada, Watts ve Zimmerman’ın pozitif muhasebe teorisi metodolojisi benimsenmiş ve verilerin analizinde Mann-Whitney U testi ve lojistik regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda, MDV’yi yeniden değerlenmiş tutarı ile raporlayan şirketlerin amorti edilmiş tarihi maliyet değeri ile raporlayan şirketlere göre daha fazla borçla finanse edildiği ve daha küçük şirketler olduğu tespit edilmiştir. Ancak sonuçlar borç sözleşmesi, politik maliyet ve bilgi asimetrisi etkenlerinin yönetimin uzun vadeli finansal olmayan varlıkları gerçeğe uygun değeri ile raporlama kararının belirleyicileri olmadığını gösterir. İşletme büyüklüğü, yönetimin maddi duran varlıkları yeniden değerlenmiş tutarı ile raporlama kararını açıklar; fakat yeniden değerleme yöntemini tahmin edilenin aksine küçük şirketler seçmektedir.