Amaç: Bu çalışma ilköğretim birinci ve ikinci sınıf öğrencilerinde görme problemlerinin prevalansını belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntemler: Tanımlayıcı kesitsel tipteki çalışmaya 508 ilköğretim öğrencisi dâhil edildi. Veriler, kişisel veri toplama formu ve görme muayenesi klinik notlarının kaydedildiği görme tarama formu ile toplandı. Şaşılık muayenesi örtme ve açma testi ile uzak ve yakında ölçüm yapılarak değerlendirildi. Renkli görme testi için ise Ishihara renk körlüğü test kitabı kullanıldı. Görme testi için Snellen eşeli kullanıldı. Refraksiyon ölçümleri Oto Ref/ Keratometre ARK-1 yapıldı. Görme seviyesi herhangi bir gözde 1.0 altında olduğunda ve otorefraktometre değerleri ile görme arasında uyumsuzluk izlenildiğinde sikloplejinli dilatasyon sonrası ölçümler tekrarlandı. Tanımlayıcı istatiksel araçlar ile nominal değerler için ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Tarama sonrası çocukların %15,6’sında refraksiyon kusuru tespit edildi. Refraksiyon kusurları incelendiğinde sadece myopi %15,8, hipermetropi %10,7 ve astigmatizma ise %8,2 oranında idi. Şaşılık oranı % 2,3, amblyopi oranı %1,77, uzakta göz kısarak bakma oranı %9,4 iken yakında ise bu oran %12,0 olarak hesaplandı. Sonuç: Görme problemlerinin erken dönemde tanılanması için kritik olan çocukluk çağında görme taramalarının yapılması, potansiyel görme bozukluklarının erken tespitine, hızlı ve uygun müdahaleye olanak sağlayabilir. Görme bozukluklarını daha iyi duruma getirmeye yönelik mevcut politikaların gözden geçirilmesi ve görme taramalarındaki işlerliğin önündeki engellerin belirlenmesi önerilmektedir.
Aim: This study was conducted to determine the prevalence of vision problems among first and second-grade primary school students. Methods: A descriptive cross-sectional study involving 508 primary school students was conducted. Data were collected using a personal data collection form and a vision screening form where clinical notes of visual examinations were recorded. Strabismus examination was evaluated by measuring both distance and near deviation using the cover-uncover test. The Ishihara color vision test book was utilised for color vision testing. Snellen charts were used for visual acuity testing. Refraction measurements were obtained using the Auto Ref/Keratometer ARK-1. In cases where visual acuity was below 1.0 in either eye or inconsistencies were observed between auto-refractometer readings and visual acuity, measurements were repeated after cycloplegic dilation. Descriptive statistical tools and the chi-square test were utilised for nominal data analysis. Results: Following the screening, refractive errors were detected in 15.6% of the children. When examining refractive errors individually, myopia was found in 15.8%, hyperopia in 10.7%, and astigmatism in 8.2% of cases. The prevalence of strabismus was 2.3%, amblyopia was 1.77%, and squinting at distance was 9.4%, while at near it was calculated as 12.0%. Conclusion: Conducting vision screenings during childhood, which is critical for the early detection of visual problems, can facilitate the early identification of potential visual disorders and prompt and appropriate intervention. It is recommended to review existing policies aimed at improving visual impairments and identifying barriers to the effectiveness of vision screenings.
